Bedenk eens voor jezelf dat het nu precies goed is, zoals het is. Hoe is dit? Kun je dit volhouden zonder meteen aan de toekomst te denken? Kun je in het nu blijven?
Als je meteen in de actie schiet, kan dit juist wel eens in lijn zijn met vorige verstikkingen, verstoringen, blokkades in het systeem. Je maakt de kwesties dan groter in plaats van kleiner. Wil je moeiteloos werken, dan dient dit van binnenuit te komen. Geen strategie die we bedenken, geen toneelspel, maar reële acceptatie van het hier en nu met al zijn moeilijkheden, conflicten en pijn.
Door acceptatie van hoe de situatie nu is, komen onderliggende krachten vrij die je energie geven. Wanneer je vecht, vlucht, bevriest, negeert of pleast manifesteer je krachten die je tegen de pijn willen beschermen. Maar deze krachten halen je af van de weg die je uiteindelijk wilt gaan.
Meer hierover in mijn boek Persoonlijk Systemisch Leiderschap, dat af is (zie hier de link ernaar toe)